Με κλειδιά του
παραδείσου
κλείνουν πόρτες
της αβύσσου,
με κλειδιά
της ευτυχίας
κλείνουν πόρτες
δυστυχίας.
Δώσ’ τα δυό
σου χέρια πάλι
μη σε
πιάνει η παραζάλη,
το σωστό
κλειδί σου δίνω
στον παράδεισο
σ’ αφήνω.
Φύλαξέ το,
φύλαξέ το
στην καρδιά
σου κράτησέ το,
τη σωστή
πόρτα ν’ ανοίγεις
κι’ όλους
τους καημούς να
πνίγεις.
Μη χαρίσεις
το κλειδί σου
θα πουλήσεις
την ψυχή σου,
σε φτωχούς
των αισθημάτων
σε κατάλογους
θυμάτων.
