Ιδιοτέλεια, Αλτρουισμός και …”Χαβανοκούτια”

Σε μια δημοκρατία ιδιοτέλειας και κραυγαλέων ανισοτήτων, με έντεχνη καθοδήγηση, χρειάζεται νυστέρι για την κάθαρση. 

Όσο το νυστέρι κατέχουν οι δημιουργοί του χάους, η θεραπεία δεν πρόκειται να συντελεσθεί. 

Λαμπρές εξαιρέσεις υπάρχουν. 

Όμως η ιδιοτέλεια της συντριπτικής πλειοψηφίας έχει βαθιές ρίζες. 

Τα υπαρξιακά τους προβλήματα του αθέμιτου πλουτισμού και ματαιόδοξης προβολής, στραγγαλίζουν κάθε ελεύθερη και καθαρή φωνή για αλλαγή πορείας. 

Μάλιστα υπάρχει και συσπείρωση ετερόκλιτων για το σκοπό αυτό, μπροστά στον κίνδυνο της απειλής των ιδιοτελών συμφερόντων τους.

Η κληρονομικότητα της εξουσίας, έπνιξε την ελευθερία και δημοκρατία, δημιουργώντας στρατιές υποτακτικών για την περιφρούρηση των «προνομίων», φυσικά με ανταλλάγματα διαχρονικά.

Όσο η ιδιοτέλεια δεν υποτάσσεται στον αλτρουισμό για την δημιουργία αντίθετου θετικού ρεύματος, τόσο θα διαιωνίζεται το σημερινό δράμα του λαού, με τελικό αποτέλεσμα την απόλυτη εξαθλίωσή του. 

Ένα στημένο παιχνίδι διαχρονικό, στις πλάτες του λαού, κατέληξε στην εξαθλίωσή του την οικονομική, αλλά κυρίως στη δολοφονία της αξιοπρέπειάς του.

Όλες οι εξουσίες είναι αλληλέγγυα διαπλεκόμενες. 

Κανένας δεν ενδιαφέρεται ουσιαστικά για κάθαρση και δικαιοσύνη. 

Είναι επώδυνο να βγάλουν τα μάτια τους με τα ίδια τους τα χέρια. 

Είναι απλά οι ίδιοι μέσα στο σύστημα και πιθανότατα στην κορυφή του.

Πολλοί «πρόθυμοι» και «δήθεν», συνωστίζονται για ωραιοποιήσεις, είτε συνειδητά, είτε ως θύματα στημένου σκηνικού. 

Όπως και να συμβαίνει τώρα πια, ο κόσμος σιγά – σιγά είναι τουλάχιστον υποψιασμένος. 

Δεν συγκινείται από τις εκθέσεις ιδεών στα «χαβανοκούτια». 

Είναι έντονα προδομένος και αγανακτισμένος και όχι μόνο. 

Μια τυχαία σπίθα μπορεί να ξεφύγει της προσοχής, προδιαγράφοντας επώδυνη «αναγέννηση». 

Και τότε η αξία της ζωής θα έχει αποσυνδεθεί από κάθε μορφή πολιτεύματος.

Εύχομαι την ανώδυνη αναγέννηση.