21 Φεβρουαρίου 2008

Ανέμελη περπατησιά

Σημαδεμένος αετός απ’ τη ματιά σου,
σε μονοπάτια νέα με τραβάς κοντά σου.

Ανέμελη περπατησιά στη μοναξιά  μου,
τα δυό σου μάτια συναντώ μπροστά μου.

Δώρο Θεού πρώτη φορά μου παίρνω,
το παρελθόν μεσ’ στο μυαλό μου φέρνω.

Συγκρίσεις με το τώρα δεν αντέχουν,
τα γεγονότα που περάσανε απέχουν.

Τώρα κατάλαβα πως κάτι μου συμβαίνει,
η σκλαβωμένη μου καρδιά δεν περιμένει.

Τώρα ακούω της καρδιάς τους χτύπους,
θέλω να φύγω απ’ της φυλακής τους τοίχους.