Σ’
ένα δρομάκι του μυαλού μου σε συνάντησα,
μα
δε θυμάμαι!
το
ζωντανό αντάμωμα ο χρόνος έχει κλέψει
και
λυπάμαι!
Μυαλό
μου κουρασμένο, ταξιδιάρικο
σ’
ένα ταξίδι θέλω να με πάρεις,
σεργιάνι στα
θολά τα μονοπάτια σου
για
ν’ ανταμώσω μιας στιγμής τις χάρες!
Χαμένος
θησαυρός η αναζήτηση,
οι
φαντασίες ξεπερνούν τη λογική μου,
όμως
το ένστικτο πιστεύει στο αντάμωμα
και
με ελπίδες πλημμυρίζει την ψυχή μου!
Ατέλειωτη
απόσταση περπάτησα
από
τα πρώτα παιδικά μου χρόνια,
το
χρόνο σε μερίδια τον έκοψα
αλλά
την μνήμη μου δεν άγγιξες ακόμα!
Ξαφνικά,
το
λήθαργο της λησμονιάς μια θύμηση
φωτίζει,
μια
περιπέτεια του χθες αρχίζει να ροδίζει,
μες στου μυαλού τη σκοτεινιά φεγγάρι λαμπυρίζει
κι’
ένα ταξίδι ανάμνησης τώρα μόλις αρχίζει!...
