Μιά σιωπή, σ’ έχει σκεπάσει,
πώς μπορείς!
Ένα όνειρο σ’έχει ξεχάσει
κι’ απορείς.
Μικρό πουλί φυλακισμένο,
σε στενό κλουβί,
σκλαβιάς αέρα αναπνέεις,
μένεις βουβή!
Ζωντάνιας φτερουγίσματα δεν έχεις,
δεν μπορείς!
Τα πάγωσε κρύο αγέρι
και απορείς.
Μια δοκιμή στο όνειρο,
τώρα θέλεις να ζήσεις.
Μια δοκιμή στο όνειρο,
που διάλεξες ν’ αφήσεις!
