Έρωτα
αναπάντεχε
δεν
χαλιναγωγείσαι,
απρόκλητα
μας χτύπησες
απρόσμενα
κινείσαι.
Ξεπρόβαλες
σαν αστραπή
μηδένισες
τον χρόνο,
τις
αποστάσεις ένωσες
μας
έδειξες τον δρόμο.
τώρα
στον ίδιο τον ρυθμό
πάλλονται οι καρδιές μας,
τώρα
στα ίδια όνειρα
κινούνται
οι ζωές μας.
Είσαι
καλοδεχούμενος
κι’
ας σε γνωρίζω τώρα,
χαίρομαι
την ανατολή
δεν
με τρομάζει η μπόρα!
