13 Οκτωβρίου 2010

Ματαιότητα

Τίποτα δεν είναι δεδομένο
κι ας φαντάζουν έτσι… γενικά
μοιάζουν με τα όνειρα του ύπνου
που στο ξύπνημα αλλάζουν  ξαφνικά.

Ψάχνεις για να βρεις την ευτυχία
σαν τους χρυσοθήρες θησαυρό,
δεν σε συγκινεί η δυστυχία
άλλοι όταν σέρνουν το σταυρό.

Βρίσκεσαι σε μία παραζάλη
λες και πήρες αναισθητικό,
γύρω σου ο κόσμος περιμένει…
ο κατήφορος δεν έχει τελειωμό.

Μόνος στον μικρόκοσμο κλεισμένος
κλείδες ματαιότητας κρατάς
γι' άλλους όταν έρθουν καλοκαίρια
μέσ' στους χειμώνες ευτυχία θα ζητάς.