Πολύ μελάνι
χύθηκε
το τι
θα πει αγάπη,
ποτάμια και
τα δάκρυα
αγάπης ή
με πάθη.
Μέσα σε
τέτοιους ποταμούς
δε βρήκες
τον βαρκάρη,
να γαληνέψει
την ψυχή,
να πάρει
και τα βάρη.
Άδολα όταν αγαπάς
μην καρτερείς
ρεγάλο,
να μη
ζητάς το εύκολο,
να ψάχνεις
το μεγάλο.
Με μικροϋπολογισμούς,
αγάπη δε
φωλιάζει
εμπόδια δεν
ξεπερνά,
μεσ’ στα
θολά λιμνάζει.
Εδώ οι δόσεις
δεν χωρούν,
δεν γίνονται εκπτώσεις
και όσοι
το εφάρμοσαν,
είχαν τις
επιπτώσεις.
Αν αγαπάς
απλόχερα,
αν αγαπάς
για πάντα,
αν αγαπήσεις
τους εχθρούς,
καλά θα’χεις
συμβάντα.
Αγάπη δίχως
όρια
απλόχερα να
δίνεις
και τη
μιζέρια τ’ αλλουνού,
ποτέ μην
επικρίνεις.
Άνοιξε την
καρδούλα σου
αγάπη να
φωλιάσει
να ριζωθεί, να
κρατηθεί,
πάγο ποτέ
μην πιάσει.
Ζηλεύουνε τους
ικανούς,
τους ταλαντούχους
βλάπτουν,
μισούν τους
μεγαλοφυείς,
μικρότητες προσάπτουν.
