Βαρύ το κλίμα
κι’ ο λαός
αναπνοή ζητάει,
σηκώθηκε ο κουρνιαχτός
και άλλο πια δεν πάει.
Όλοι ανακατεύθηκαν
σε τούτη
την αντάρα,
λες κι’ έπιασε
αναπάντεχη
κολλητική κατάρα.
Μέσα σε τούτο
το κακό
πως θα προστατευθούμε;
Τι όνειρα θα μείνουνε
και πως θα πορευθούμε;
Δεν φθάνουν τα προβλήματα
που όλοι κουβαλάμε,
βαλθήκανε μεθοδικά
για βρώμα να
μιλάμε.
Βρωμίσανε «οι καθαροί»
,
οι «βρώμικοι»
μιλάνε
σε κολυμβήθρα Σιλωάμ
υπόσχονται να πάμε.
Φωνάζουν οι «ανίσχυροι»
τη μπόχα
για να διώξουν,
υπάρχει προβληματισμός,
πως θα
το επιδιώξουν.
Ξεπρόβαλε δυναμικά
κι’ η τέταρτη εξουσία,
να συγκαλύψει
τη βρωμιά
και να χαθεί
η ουσία.
Αγώνας ανελέητος,
πόλεμος συμφερόντων,
ξεκίνησαν για
τα καλά
οι αρπαγές εχόντων.
Τι «ηθικά»
διδάγματα,
αλήθεια τι ειρωνεία!
Ποιόν να εμπιστευθείς
να λάβει
τα ηνία;
Eίμαι πολύ περίεργος
να δω
που θα μας βγάλει
έτσι που καταντήσαμε,
γίναμε καρναβάλι.
