Μια
ζωή μες στο καθήκον,
το
βαρέθηκα,
μια
ζωή και με τιμόνι,
φυγαδεύτηκα.
Μια
βαρκάδα η ζωή
άγνωστοι
καπετάνιοι,
άλλοι
τραβάνε το κουπί,
άλλοι
κρατούν στεφάνι.
Πόσες
φορές νοστάλγησα
σε
ουρανούς να φτάσω,
πόσες
φορές δε θέλησα
τα
γήινα ν’ αλλάξω.
Κι’
ο κόσμος γύρω μου διψά
δροσιά
για να σκορπίσω,
μα
τα θολά τα σύννεφα
δε
μ’ άφησαν ν’ ανθίσω.
